In aflevering 2 van de reeks met weerleggingen van juridische kwakzalverij op internet (hier lees je deel 1) gaat het over verboden viruswaanzindemonstraties. De Hoge Raad had toch ‘bekrachtigd’ dat demonstraties niet hoeven te worden aangemeld? De wet kent immers geen bepaling die dat verplicht. Totaal irrelevant voor de vraag of een demonstratie mag worden verboden, maar deze stelling was wel de aanleiding tot de uiteenzetting die nu volgt.
In mijn nog te verschijnen familiekroniek beschrijf ik hoe generaties Rutten eeuwenlang een agrarisch leven leiden totdat de Europese landbouwcrisis dat vrijwel onmogelijk maakt. Veel mensen trekken daarom vanaf het laatste kwart van de negentiende eeuw naar de stad; daar laten zij zich omscholen voor een beroep in de publieke sector, zoals het onderwijs en de spoorwegen. Anderen kiezen ervoor om te emigreren.
Geen historisch-maatschappelijk fenomeen is zo goed te herleiden tot mijn eigen familiegeschiedenis als de trek naar de stad. Mijn betovergrootvader, Jan Rutten, werd op 8 juli 1893 in Venlo beëdigd als spoorwegbeambte en zou er tot aan zijn pensioen in 1931 een baanwachtershuisje bestieren. De voorouders aan mijn moederskant, de familie Cornelissen, maakten eenzelfde transformatie door, al waren zij niet actief in de akkerbouw.
Eind vorig jaar werd ik op een of ander internetplatform beschuldigd van ‘ecocide’ (zie hier voor de Engelstalige duiding), omdat ik de complottheorieën over 5G maar onzin vond. De beloofde aansprakelijkstelling heb ik uiteraard nooit ontvangen, maar ik kreeg wel de raad om me aan te sluiten bij een collectief dat bestuurders en politici aansprakelijk ging stellen voor de (vermeende) schade die de introductie van 5G zou veroorzaken.
Hij was zo vriendelijk om mij en andere gebruikers te voorzien van een linkje naar meer informatie over de procedure. Daar stond de volgende onnavolgbare kakofonie aan woorden die door moest gaan voor een juridische analyse, maar waar inhoudelijk geen pepernoot van klopt:
Na mijn eerste blogpost over het wapen van een familie Rutten kwam ik het familiewapen, zoals dat op canvas in familiebezit is, toch nog elders tegen: in een artikel over de uit Eijsden afkomstige brouwersfamilie Rutten. Het artikel was in 1984 geschreven en het wapen was door de auteur getekend. Na navraag bleek het te zijn gebaseerd op een artikel uit het Familieblad Rutten, dat tussen 1966 en 1999 maar liefst driemaandelijks werd uitgegeven, laatstelijk onder de titel Marutgen. Hoewel die titel schijnbaar veel potentie had voor een artikel over de etymologische oorsprong van mijn familienaam, is het niet meer dan een afkorting van Margraten, Rutten, genealogie.
Mijn oudovergrootvader Theodor Rutten (1759-1814) leefde in een tijd waarin kindersterfte aan de orde van de dag was. Je mocht van geluk spreken als de helft van je kinderen de kleutertijd overleefde. Dat gegeven, in combinatie met het gebrek aan ook maar één middel dat geboortebeperking mogelijk maakte, dwong ouders ertoe creatief om te gaan met de beschikbare (lees: bijbelse) namen die aan kinderen gegeven mochten worden.
In de praktijk betekende dat dat dezelfde naam aan verschillende kinderen gegeven werd, zij het steeds in een andere volgorde of in een andere vorm. Bij Theodor en zijn eerste vrouw Maria Backes (overleden in 1791) hield dat ook in dat de naam van een kind vrijkwam om aan een volgend kind te kunnen geven zodra het eerste kind met die naam was overleden. Een en dezelfde naam kon op deze manier diverse keren binnen een en hetzelfde gezin worden gegeven.
Zowel aan het begin van deze post als in de hoedanigheid van ‘favicon’ (de afbeelding op het tabblad) is het wapen van de familie Rutten te zien. Of beter gezegd: het familiewapen van een familie Rutten. Er zijn immers veschillende families die zich de achternaam Rutten hebben aangemeten en ook alle een eigen wapen lijken te voeren. Het wapen dat ik op deze blog gebruik, heb ik bovenaan deze post geplaatst.
De Volkskrant kopte op 9 mei 2017 ‘Moedig besluit of vorm van geschiedvervalsing?’ boven een artikel dat verhaalde over het neerhalen van standbeelden van personen…
